Nie bądź z kimś z przymusu lub dlatego, że nie masz innego wyboru

Ile jeszcze jesteś w stanie wytrzymać, żyjąc w ciągłej walce? O czas, uwagę, zainteresowanie, najmniejszy gest czułości? Miłość przecież miała Cię uskrzydlać, a Ty wciąż na kolanach, przygnieciona chorymi sytuacjami, których inna kobieta będąca na Twoim miejscy by nie zaakceptowała. Nie ma większego poczucia niesprawiedliwości, niż błaganie kogoś o miłość. Nie ma nic gorszego niż tkwienie w czterech ścianach i czekanie, aż on się zmieni. Potrafiłaś mu oddać całe swoje serce na dłoni, a on tego nie docenił. Najgorsze jest to, że nikt Ci tych straconych lat nie zwróci. Mogłaś w tym czasie uśmiechać się, bawić, spotykać ze znajomymi, rozwijać, ale ze wszystkiego zrezygnowałaś dla niego. Wierzyłaś, kochałaś, chciałaś, aby było mu przy Tobie jak najlepiej. Co otrzymałaś w zamian? Chłód, a może użeranie się z inną kobietą, która wybrał? Nie wiem, ale mam jednak nadzieję, że w końcu się obudzisz i przestaniesz błagać o chwilę uwagi i czułości od kogoś, dla kogo powinnaś być całym Bożym światem.

Bo miłość w udanym i dobrym związku właśnie na tym polega. Na interesowaniu się drugą osobą. Na dążeniu do tego, aby była szczęśliwa, czuła się chciana i kochana. A Ty jak się dziś czujesz? Czy nadal masz pewność, że jemu w stu procentach na Tobie zależy? Czy może już dawno ją straciłaś, ale tkwisz w tym, bo dalej się łudzisz i masz nadzieje? Bo boisz się to definitywnie przekreślić, odejść i być szczęśliwa? Pytam o to, bo często będąc z kimś możemy umierać z samotności. Kochamy, cierpimy, czekamy… tylko na co?

Nie mam złudzeń, że ludzie, którzy nie potrafią docenić tego co mają i co się dla nich robić, się już nie zmieniają. Mogą się jedynie chwilowo kamuflować, ale później wszystko wraca do szarej, przykrej normy. Te osoby nie tylko nas ranią, ale przede wszystkim pozbawiają najlepszych lat życia. Tych już nie odzyskasz.

Przyjrzyj się relacji, w której trwasz i odważ się głośno powiedzieć co tak naprawdę masz, a co tylko Ci się wydaje. Poprzez najprostsze gesty możesz dostrzec czy komuś na Tobie zależy i czy Twoja pobłażliwość ma sens. Słowo „kocham” bez żadnych gestów, jest tylko pustym wyrazem. Słowa nic nie znaczą, zwłaszcza w dzisiejszych czasach pełnych cwaniactwa, obłudy i nieszczerości. Co stracisz, jeśli on i tak nie pyta Cię jak minął Ci dzień, kiedy odwraca się w drugą stronę zamiast przytulić do snu? Nie stracisz nic, a jedyne co zyskasz to święty spokój, w którym nie będziesz musiała się zastanawiać czy Cię zdradza, oszukuje, kocha. Spokój w którym nie będziesz musiała męczyć się z człowiekiem obojętnym, zapatrzonym w siebie, niedojrzałym emocjonalnie, który swoim chłodem zabija w Tobie wszystko co najlepsze. Czasem trzeba powiedzieć dość, przestać stać w progu i zamknąć za sobą drzwi. Trzeba wyjść, aby zobaczyć czy ktoś za nami będzie gonił.

Czasem po prostu trzeba wyjść, wszystko za sobą zostawić i zacząć żyć. To się nazywa nowym rozdziałem, pięknej powieści, którą chce Ci napisać życie. Postaw kropkę, przewróć stronę, bo być może tam jest Ci pisany ktoś, kto rzeczywiście czekał na Ciebie całe swoje życie. Ktoś kto dostrzeże w Tobie wszystko co najpiękniejsze. Ktoś kto po prostu na Ciebie zasługuje i zrobi wszystko, aby Cię nigdy nie stracić.

* Działa w dwie strony.

Odtwarzałam ten moment od miesięcy
Sama we własnej głowie, czekając na jego nadejście
Spisałam wszystkie twoje kwestie w moim umyśle
I marzyłam, żebyś choć raz za nimi podążył

PS. Miłość się robi i trzeba się tego nauczyć, aby móc wzajemnie i trwale dbać o łączone Was uczucia.

Pozwól mi uczestniczyć w waszej podróży. Jeśli jeszcze tego nie zrobiłaś, to sięgnij po mój autorski przewodnik dla par, który skradł serca dziesiątek tysięcy czytelników! Książka „Obowiązki uczuć – droga do emocjonalnej dojrzałości” jest nadal dostępna w sprzedaży!

Udostępnij